To 2025 προ των πυλών





Έφτασε στο τέλος της και αυτή η χρονιά. Μία χρονιά στο εξωτερικό, με νέες συνθήκες ζωής και εργασίας, με νέα καθημερινότητα, αλλά και πανέμορφα ταξίδια.

Πάντοτε κάθε χρόνο αυτές τις μέρες θυμόμαστε όλες τις όμορφες και άσχημες στιγμές που ζήσαμε και αναζητούμε την αλλαγή προς το καλύτερο. Μα στο τέλος αυτό που μετράει είναι ότι επιβιώσαμε για άλλη μία χρονιά, χωρίς σοβαρές απώλειες με τις όμορφες αναμνήσεις να μας συνοδεύουν το υπόλοιπο του βίου μας.

Αυτό που έχει σημασία είναι να περνάμε όσο περισσότερο ποιοτικό χρόνο μπορούμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε, ακόμη και αν είναι 2000 χιλιόμετρα μακριά, να επιδιώκουμε να τους βλέπουμε με την κάθε ευκαιρία και να (χαμο)γελάμε όταν τους έχουμε δίπλα μας από ευτυχία. Γιατί μόνο όταν νιώθουμε την αγάπη των γύρω μας μαθαίνουμε να προχωράμε με τις πληγές μας, όσο και αν πονάνε και βοηθάμε να επουλωθούν στο βάθος του χρόνου. Αυτή η χρονιά μου έμαθε και την αξία της συγχώρεσης.Μία λέξη άγνωστη σε πολλούς. Διότι είναι αρετή να μάθεις να συγχωρείς τους ανθρώπους που σε πλήγωσαν και να θέλεις να τους ξαναμιλήσεις, αλλά χάνει την αξία της, όταν η άλλη πλευρά δεν είναι σε θέση να κάνει το ίδιο για σένα. Από την άλλη έμαθα πως κάθε διαφωνία που έχουμε με τους δικούς μας ανθρώπους όσο μεγάλη ή μικρή και αν είναι πρέπει να λήγει γρήγορα, χωρίς υπερβολές, εγωισμούς και πείσματα. Διότι τα χρόνια περνάνε σαν νερό και εκεί που νομίζουμε ότι έχουμε χρόνο μπροστά μας, μπορεί να γίνει κάτι που θα μας συγκλονίσει και δεν θα έχει επιστροφή.





Πάντοτε πρέπει να βρίσκουμε το φως μέσα στο σκοτάδι, την ομορφιά μέσα στην ασχήμια της καθημερινότητας, αλλά και την γαλήνη μέσα σε τόσο ταραγμένες εποχές που ζούμε. Δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάμε, αλλά πάντα να βρίσκουμε την δύναμη να φτάσουμε στους στόχους μας, όσο και αν δείχνουν να απομακρύνονται. Πάντοτε να πιστεύουμε στον εαυτό μας και στις δικές μας δυνάμεις, όσο και αν κλονίζεται η αυτοπεποίθηση μας. Και πάντοτε να προσπαθούμε να ομορφύνουμε την καθημερινότητά μας και να μην αφήνουμε κανέναν να μας στεναχωρεί.



Το 2024 έμαθα να διεκδικώ περισσότερο όσα δικαιούμαι και να μην ανέχομαι κακές συμπεριφορές. Έμαθα να είμαι περισσότερο αυτόνομη και ανεξάρτητη σε μία ξένη χώρα. Απέκτησα εργασιακή εμπειρία και άνεση στο να διαχειρίζομαι την εργασιακή πίεση που μπορεί να προκύψει κατά περιόδους, χωρίς να πτοούμαι. Επισκέφτηκα χώρες που με γέμισαν με πανέμορφες αναμνήσεις και ιστορίες από τον κάθε τόπο. Κατάφερα και επισκέφτηκα τρεις φορές την αγαπημένη μου πόλη, την Θεσσαλονίκη μου και τους ανθρώπους μου, νιώθοντας μεγάλη ευγνωμοσύνη που τους έχω στην ζωή μου και ας είναι μακριά. Είναι πολύτιμο να έχεις ανθρώπους δίπλα σου, με τους οποίους νιώθεις ότι δεν πέρασε ούτε μία μέρα από την τελευταία φορά που τους είδες, ενώ στην πραγματικότητα έχουν περάσει μήνες. Σε μία ξένη χώρα δεν το βρίσκεις εύκολα αυτό, αλλά πάντοτε μπορείς να βρεις τρόπο να διασκεδάσεις, να ξεφύγεις από την καθημερινότητα, να ξεχαστείς και να γνωρίσεις ανθρώπους, με τους οποίους θα μπορείς να πεις μία κουβέντα. Αυτό που χρειάζεται είναι θέληση για ζωή, δράση και χαρά.




Εύχομαι λοιπόν το 2025 να φέρει ακόμη περισσότερες ευκαιρίες σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Ευκαιρίες για αλλαγές σε όποιον τομέα επιθυμεί ο καθένας από εμάς. Ευκαιρίες για νέες γνωριμίες, για όμορφα ταξίδια, για περισσότερη ξεκούραση και χρόνο για εμάς. Ίσως και περισσότερη τύχη, αν πιστεύουμε σε αυτήν. Από την άλλη εύχομαι να φέρει λιγότερη στεναχώρια, λιγότερα νεύρα, λιγότερη εξάντληση και λιγότερους αρνητικούς ανθρώπους. Το σημαντικότερο όλων όμως ήταν, είναι και θα είναι η διατήρηση της υγείας της δικής μας - αλλά και των αγαπημένων μας ανθρώπων. Διότι αν υπάρχει υγεία, όλα τα άλλα μπορούν να γίνουν, αρκεί να το θελήσουμε αρκετά.

Καλή χρονιά να έχουμε!!!


Σύνταξη και φωτογραφίες: Λευκοθέα Πανούσου


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Lovebird- ένα ιδιαίτερο κατοικίδιο…

Πράγα σε 5 μέρες...

Λισαβόνα: το όνειρο που έγινε πραγματικότητα...