Εξεταστική: Μία λέξη, χιλιάδες συναισθήματα

Από μικρή άκουγα την φράση «Τα φοιτητικά χρόνια ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής μου». Είναι όντως η καλύτερη; Συνήθως εκτιμούμε κάτι όταν φτάνει στο τέλος του. Λησμονούμε την ξεγνοιασιά που μας προσφέρει και  παραπονιόμαστε κάθε φορά που πλησιάζει η... εξεταστική. 

Κάθε φορά που καταφτάνει, άλλοι αγχώνονται και προσπαθούν να κάνουν έναν προγραμματισμό, προκειμένου να περάσουν τα περισσότερα, αν όχι όλα τα μαθήματα. Άλλοι τα αφήνουν τελευταία στιγμή, δεν αλλάζουν συνήθειες στην καθημερινότητά τους και μία μέρα πρίν, αναρωτιούνται ποιά είναι η ύλη. Όταν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία τα πράγματα είναι πιο δύσκολα: Αναρωτιέσαι: θα προλάβω να βγάλω την ύλη; Θα πέσουν αυτά που ξέρω; Πότε θα γλιτώσω από το βασανιστήριο που λέγεται εξεταστική; Μετράς τις μέρες που έμειναν και προσπαθείς να σκεφτείς θετικά (όσο γίνεται).  Ονειροπολείς τις μέρες που έβγαινες χαλαρά για τον καφέ, το ποτό σου, τα ψώνια και τις βόλτες σου. Βέβαια εξεταστική δεν σημαίνει όλη μέρα διάβασμα. Θα βγείς και λίγο να ξεφύγεις, να οξυγονωθεί ο εγκέφαλος, να γελάσεις με τα αστεία της παρέας σου, να χορέψεις, να βγείς φωτογραφίες. Γιατί τι θα έχεις να θυμάσαι μετά από χρόνια; Το διάβασμα που έριξες ή τις εξόδους με την παρέα σου; «Πάν μέτρον άριστον» λέγαν οι Αρχαίοι και είχαν δίκιο. Το καλύτερο λοιπόν, είναι να εξισορροπείς το διάβασμα και την διασκέδασή σου.  

Τι γίνεται όμως όταν έχεις και 3-4 ομαδικές εργασίες; Σαφώς είναι αναγκαίο  να μάθεις να συνεργάζεσαι όχι μόνο σε εργασίες αλλά και γενικά στην ζωή σου. Όταν όμως είναι πολλά τα άτομα έχουν και διαφορετικές υποχρεώσεις. Πώς θα συνδυάσεις λοιπόν τις εξετάσεις, τις εργασίες, το αρμονικό πνεύμα συνεργασίας και την ψυχραιμία σου; Μάλλον απίθανο, ειδικά όταν η άποψη του ενός συγκρούεται με του άλλου και  δεν υπάρχει κατανόηση, μετανιώνεις την ώρα και την στιγμή που σου δόθηκε ομαδική εργασία. Θα πρέπει αναγκαστικά κάποιοι να υποχωρήσουν, προκειμένου να περατωθεί η εργασία με επιτυχία, ειδάλλως  θα υπάρξει λεκτική διαμάχη. 

Το τέλος της εξεταστικής φέρνει αισιοδοξία. Κάτι δύσκολο τελείωσε και κάτι καινούριο ξεκινά. Νιώθουμε ψυχική ανάταση, ευχόμαστε να ανταμοιφθεί ο κόπος μας και μπαίνουμε ξανά στους χαλαρούς(;) ρυθμούς μας. Μαζί με την εξεταστική όμως νιώθεις ότι τελειώνουν και τα φοιτητικά χρόνια. Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμη. Τι μας περιμένει μετά την σχολή; Ένα αβέβαιο μέλλον. Παρόλα αυτά οφείλουμε να προσπαθούμε να πετύχουμε τους στόχους μας, θέτοντας συνεχώς καινούριους. Να μην ξεχνάμε να ζούμε την κάθε στιγμή, όπου και με όποιον βρισκόμαστε και να χαμογελάμε με τις  δυσκολίες που συναντάμε,  διότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω...

Σύνταξη: Λευκοθέα Πανούσου