Είναι στην μόδα;;
Η κοινωνία αλλάζει, εξελίσσεται και επιβάλλει νέες τάσεις μόδας, τις οποίες μιμούνται οι άνθρωποι-καταναλωτές για να διαφοροποιηθούν θεωρητικά από τους υπόλοιπους. Είναι όμως έτσι;;
Την δεκαετία του 70’ η ιταλική μόδα παρακολουθεί τις νέες τάσεις και επιβάλλει το δικό της στυλ που χαρακτηρίζεται από το chic ντύσιμο (κομψότητα), την απλότητα της φαντεζί ενδυμασίας, σε συνδυασμό με την ποιότητα και το καλό γούστο, μ' ένα τόνο αυστηρότητας και αισθητικής χάρης. Η αμερικάνικη μόδα εισάγει στην ευρωπαϊκή μόδα τα αθλητικά παπούτσια, τα t-shirts, τη φαντεζί ενδυμασία, τα σπορ πουκάμισα, τα τζην, διαδίδοντας παγκοσμίως ένα κοινό «αλφάβητο» αυτής, όπως «στυλ mod», «στυλ Μάο», εμπριμέ πουκάμισα, «στρατιωτικό στυλ».
Την δεκαετία του 80’ οι λέξεις που κυριαρχούν είναι: look, εικόνα, image, prestige, style, show και γύρω από αυτά μια βιομηχανία. Το -τώρα πια επώνυμο- ντύσιμο συνοδεύεται από χρυσά κοσμήματα, καδένες και μπρασελέ, που επιβεβαιώνουν την ανάγκη για glamour. Η μάρκα αποθεώνεται, ενσωματώνει "αξίες" - δηλώνει τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι αγοράζουν οτιδήποτε έχει πάνω την ετικέτα του. Τα ίδια τζάκετ, πουκαμίσες φαρδιές, τζην, παντελόνια με υπογραφή, νεανικά τζην, κουμπωμένα μάλλινα γιλέκα ή πουλόβερ, φούστες και φορέματα baloon έπαιρναν διαφορετική υπόσταση κάτω από διαφορετικούς συνδυασμούς.
Η δεκαετία του '90 προωθεί την υποκειμενική επιλογή της ενδυμασίας, ανεξάρτητα από το αν είναι μέσα στην μόδα ή όχι. Ένα ρούχο που θα συνδυάζει το κλασικό και το σπορ, το καθημερινό και το αριστοκρατικό, το απλό και το chic και θα επιτυγχάνει το προσωπικό στυλ. Μια μόδα που συνενώνει το παρελθόν με το παρόν, αφού επιστρέφει στη δεκαετία του 1950 και του 1980 ( lambanda, balloon και hip hop).
Τέλος, από την δεκαετία του '90 μέχρι και σήμερα επικρατεί μια ενδυματολογική ποικιλομορφία, που αντανακλά το αγχώδες και βιαστικό της καθημερινότητας. Κομμάτια από έναν τύπο ντυσίματος συνδυάζονται με κομμάτια από άλλον τύπο διαμετρικά αντίθετο. Αυτή η αναρχία της μόδας επιτρέπει στον καθένα να διαμορφώσει την εμφάνισή του με όποιο χρώμα ή σχέδιο επιθυμεί.
Όπως διαπιστώνουμε κάποια ρούχα παραμένουν στην μόδα χρόνια, ενώ κάθε σαιζόν προστίθεται ένα καινούριο χρώμα/σχέδιο δημιουργώντας την «ανάγκη» της αλλαγής και ανανέωσης. Στην ουσία όμως δεν υφίσταται κάποια καινοτομία, καθώς η μόδα ανακυκλώνεται, σχέδια δηλαδή προηγούμενων δεκαετιών επιστρέφουν με άλλη μορφή και πλασάρονται ως καινούρια. Το λεοπάρ, τα μοτίβα των λουλουδιών, τα πολύχρωμα ρούχα γενικότερα, τα δαντελωτά σχέδια, οι μακριές φούστες, οι φαρδιές μπλούζες, οι γούνες που κυριαρχούν στις βιτρίνες αυτήν την χρονιά είναι εμπνευσμένα/προέρχονται από άλλες δεκαετίες και απλώς επανήλθαν με άλλη υπόσταση στην αγορά.Όλοι έχουν νιώσει κάποια στιγμή την ανάγκη για μια μικρή ανανέωση της γκαρνταρόμπας τους και σπεύδουν στην αγορά, ιδαίτερα όταν επιθυμούν να ξεφύγουν από την πίεση της καθημερινότητας τους(Shopping therapy). Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα αγοράσουν οπωσδήποτε ό,τι κυκλοφορεί και θεωρείται «μοδάτο», διότι το «μοδάτο» δεν είναι απαραίτητα καλόγουστο ή καλαίσθητο. Χρειάζεται, λοιπόν σωστή κρίση κατά την αγορά. Επιπλέον, όταν αγοράζεις κάτι που έχουν πολλοί καταλήγεις να γίνεσαι ένα με την μάζα και όχι να ξεχωρίζεις.
Σημασία έχει να εντοπίζεις ρούχα που ταιριάζουν στο σώμα σου, που τα φοράς και δεν σε φοράνε, σε αναδεικνύουν, που ταιριάζουν με την προσωπικότητά σου, θεμελιώνουν την ταυτότητά σου, διαμορφώνουν το προσωπικό σου στυλ. Δεν χρειάζονται υπερβολές για να ξεχωρίσεις, άκόμη και η απλότητα μπορεί να μαγνητίσει την προσοχή. Το θέμα είναι να υποστηρίζεις αυτό που φοράς, να νιώθεις δηλαδή ο εαυτός σου, να κάνεις σωστούς συνδυασμούς των ρούχων σου και να μην σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων…
*Η ιστορική αναδρομή προέρχεται από εργασία μου για το μάθημα «η Γλώσσα της Διαφήμισης»
Σύνταξη: Λευκοθέα Πανούσου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου