Τίτλος:«οι βίλλες της Θεσσαλονίκης μέχρι και σήμερα: Διατήρηση ή εγκατάλειψη»

Οι βίλλες αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης μας, οπότε η παρούσα έκθεση αποτελεί έναν τρόπο ανάδειξης της αρχιτεκτονικής αλλά και της ιστορίας της πόλης μέσα από την τέχνη της φωτογραφίας σε Έλληνες και ξένους επισκέπτες: Οι βίλλες χτίστηκαν ως εξοχικές κατοικίες των πλούσιων Ελλήνων, Εβραίων και Τούρκων της πόλης. Θεωρούνται διατηρητέες και είναι κτισμένες μεταξύ του 1878-1911 στην Συνοικία των Εξοχών. Έχουν αλλάξει ιδιοκτησία, χρήσεις, αλλά και χαρακτήρα από την δημιουργία τους μέχρι και σήμερα, ανάλογα και με τις εκάστοτε συνθήκες που επικρατούσαν (πόλεμοι, σεισμοί, πυρκαγιές). Το χαρακτηριστικό των κτηρίων αυτών είναι ότι παλαιώνουν όμορφα στο πέρασμα του χρόνου και είναι πολύ επιβλητικά. Σχεδιάστηκαν από γνωστούς αρχιτέκτονες της εποχής, όπως ο V.Poselli, ο P.Arrigoni, ο Ξ.Παιονίδης.  Το αρχιτεκτονικό τους ύφος είναι εκλεκτικιστικό, με στοιχεία νεοκλασικά, αναγεννησιακά, μπαρόκ και Art Nouveau (κολώνες, αετώματα, φυτικές διακοσμήσεις, διακοσμητικές ταινίες).

1.βίλλα Καπαντζή-ΜΙΕΤ(1893)

 2.Βίλλα Σαλέμ- Τζεμποργά(1878)

3.Ο Πύργος της Ευτυχίας μου (Chateu mon Bonheur)(1890)

4.Οικία Μιχαηλίδη(1890)

5. Κτήριο πρώην ορφανοτροφείου Μέλισσα(1896)

6. Οικία Γιόσεφ Μοδιάνο(1900)

7.Βίλλα Μοδιάνο(1905)

8.Έπαυλη Αχμέτ Καπαντζή(1905)

9.Βίλλα Μορντώχ(1905)

10.Βίλλα Morpurgo-Ζαρντινίδη (1906)

11.Έπαυλη Μαρόκκου (1906)

12.Βίλλα Φερνάντεζ-Κάζα Μπιάνκα(1911)