Το χωριό 8 μήνες μετά...

 

Μετά από 6 μήνες τα ταξίδια επιτρέπονται, οπότε είναι ευκαιρία για εξορμήσεις είτε σε θάλασσες είτε σε βουνά για να απολαύσετε την φύση και τον καθαρό αέρα, δραπετεύοντας από την μονότονη καθημερινότητα.

Το πρώτο μου ταξίδι αποφάσισα να είναι στο ορεινό χωριό μου, τις λεγόμενες Αγραπιδιές του νομού Φλώρινας. Πρόκειται για χωριό 30 κατοίκων πλέον, αλλά βρίσκεται σε καίριο σημείο, καθώς απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τον Αρκτούρο και το γραφικό Νυμφαίο.

Ταξίδεψα με λεωφορείο ύστερα από 8 μήνες και  ένιωθα ότι θα επισκεφτώ ένα παραμυθένιο μέρος με πλούσια βλάστηση και απέραντα βουνά που κατεβάζουν μία έντονη ψύχρα το βράδυ. Ανάμεσα στους πολλούς συλλογισμούς μου μέσα στην καραντίνα ήταν και η συνειδητοποίηση του πόσο μου έλειψε η φύση, ο καθαρός αέρας και οι όμορφοι άνθρωποι. Είναι εκείνοι που θα σε γαληνέψουν με τις κουβέντες τους και θα είναι σαν να τους είδες μόλις χθες. Σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα. Αυτό νιώθω όταν επισκέπτομαι το χωριό μου: Μία ορθάνοιχτη αγκαλιά και φροντίδα, αλλά και  μια ευθυμία που ξυπνάω μέσα στην φύση και εισπνέω καθαρό αέρα. Αυτό το διάστημα νιώσαμε νοσταλγία, αναπολήσαμε ταξίδια και αγαπημένους ανθρώπους, αλλά και την παλιά μας ζωή που θα αργήσει να επανέλθει πλήρως. Όλοι στο χωριό είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, οπότε είτε έχουν ακόμη τον φόβο του ιού και δεν δέχονται επισκέψεις, είτε έχουν εμβολιαστεί και παραμένουν επιφυλακτικοί.

Από το χωριό δεν λείπει όμως και το βουκολικό στοιχείο. Κάποιοι χωριανοί ασχολούνται με την γεωργία και ελάχιστοι πλέον και με την κτηνοτροφία. Ήταν μεγάλη χαρά να δω μετά από καιρό τις αγελαδίτσες, τα κατσικάκια, τα κουνέλια και τις κότες της γιαγιάς. Αναπόλησα τις παλιές εποχές που  πήγαινα διακοπές στο χωριό και παρακολουθούσα τις κτηνοτροφικές εργασίες. Αυτήν την φορά παρακολουθούσα τις εργασίες και ταυτόχρονα φωτογράφιζα τα ζώα.

Στα θετικά της εκδρομής προστίθεται φυσικά και το καλό χειροποίητο φαγητό της γιαγιάς που πάντα έχει μία ιδιαίτερη νοστιμιά και σου μένει αξέχαστο (κεφτέδες, κατσικάκι, βραστός κόκορας). Αξίζει να σημειωθεί πως τα χωριά του νομού Φλώρινας ενδείκνυνται για τους λάτρεις της φύσης και των ζώων, όπως επίσης για το παραδοσιακό φαγητό και τα γραφικά κτίσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το χωριό Ξινό Νερό, το οποίο προσφέρει παραδοσιακό φαγητό, ενώ το νερό που τρέχει στην πλατεία είναι ξινό εκ φύσεως, από το οποίο πήρε και το όνομά του το χωριό.

Αν και η εκδρομή κράτησε μόνο 2 μέρες με γέμισε συναισθήματα και όμορφες εικόνες που θα με συνοδεύουν μέχρι το επόμενο ταξίδι μου, το οποίο ευελπιστώ να μην αργήσει...

Σύνταξη και φωτογραφίες: Λευκοθέα Πανούσου