Η ελληνική Καραϊβική...

 

Για ξέγνοιαστες και προσιτές διακοπές, ειδικά σε καιρούς κρίσης, όπως τώρα, ενδείκνυται η Σιθωνία, το δεύτερο πόδι Χαλκιδικής με την πλούσια φύση της και το μοναδικό τοπίο.

Είναι το δεύτερο καλοκαίρι που συμβιώνουμε με τον φόβο του κορωνοϊού.  Ο ιός τριγυρνάει ακόμη και απειλεί. Παρόλα αυτά με την απαραίτητη προσοχή και μέτρα προστασίας, έχετε την δυνατότητα να ταξιδέψετε με το αμάξι και να επισκεφτείτε παραθαλάσσια μέρη που συναγωνίζονται σε ομορφιά τα ελληνικά νησιά.

Μία επιλογή είναι πάντοτε το κάμπινγκ  για λάτρεις της φύσης και της εξοχής και συγκεκριμένα η Συκιά. Θα συναντήσετε απόμερους ορμίσκους με ιδιαίτερα βραχώδες τοπίο, εγκαταλελειμμένες βάρκες στην άκρη της θάλασσας, μύλους, ξαπλώστρες με ψάθινες ομπρέλες, αλλά και μία σειρά από κάμπινγκ για όλα τα γούστα με θέα ή χωρίς, στην θάλασσα ή στο βουνό. Η Συκιά είναι το κατάλληλο μέρος για να αφεθείτε στις σκέψεις σας, να γαληνέψετε, να αποβάλλετε όλες τις στενόχωρες σκέψεις του χειμώνα και της καραντίνας και να κάνετε ένα καινούριο ξεκίνημα. Σε αυτό μπορεί να σας βοηθήσει και το δροσερό αεράκι το βράδυ σε συνδυασμό με ένα ποτό της αρεσκείας σας, όπως και η κατάλληλη παρέα.

Αν είστε τυχεροί το βράδυ στο κάμπινγκ, μπορεί την ώρα που απολαμβάνετε τον έναστρο ουρανό να σας επισκεφτεί ένας σκαντζόχοιρος ή κάποιο άλλο ζωάκι που αναζητά την τροφή του, γεγονός που δεν συμβαίνει συχνά.

Η Συκιά προσφέρεται για ηρεμία, θα βρείτε απόμερους ορμίσκους που θα σας μαγέψουν, και μάλιστα πολλοί είναι εκείνοι που τους επιλέγουν για ελεύθερο κάμπινγκ. Εφόσον επιθυμείτε να σπάσετε την ρουτίνα και να δείτε ένα πολύβουο μέρος μία επιλογή είναι η Σάρτη. Φέτος ο κόσμος έχει πολλαπλασιαστεί σε σχέση με πέρυσι τέτοιον καιρό(αρχές μέχρι τέλη Ιουλίου). Τα μαγαζιά για φαγητό και ποτό, όπως και τα σημεία με θέα, απ’ όπου θα ρεμβάσετε όλη την Σάρτη, το βουνό Άθως, όπως και τους γύρω ορμίσκους, σφύζουν από κόσμο.

Εφόσον αγαπάτε την περιήγηση, αξίζει να επισκεφτείτε τον Νέο Μαρμαρά, ο οποίος, όπως τόνισε η υπάλληλος ενός μαγαζιού με σουβενίρ, έχει ίδια υποτονική κίνηση με πέρυσι. «Το μέρος επισκέπτονται συνήθως Έλληνες, οι οποίοι φέτος ζουν με την αβεβαιότητα του εάν θα εργάζονται τον χειμώνα, οπότε δεν διαθέτουν χρήματα για τις καλοκαιρινές τους διακοπές». Ο περισσότερος κόσμος ήταν στην παραλία, λίγοι ήταν εκείνοι που περπατούσαν ή είχαν καθίσει για φαγητό και ατένιζαν το Πόρτο Καρράς. Γυρνώντας αξίζει να κάνετε μία στάση στην Τορώνη με τα απομεινάρια των βυζαντινών τειχών, όπου θα απολαύσετε την θέα όλης της παραλίας από ψηλά αλλά και στο Πόρτο Κουφό που ονομάστηκε κωφός λιμένας  λόγω του ότι δεν ακούγεται η θάλασσα, είναι πάντοτε γαλήνια με έναν ελαφρύ φλοίσβο.

Στην περιήγηση δεν πρέπει να παραλείψετε να βουτήξετε στις Καβουρότρυπες. Το σκηνικό αυτής της παραλίας είναι πολύ διαφορετικό από τις υπόλοιπες παραλίες της περιοχής. Ενώ περιτριγυρίζεται από απέραντα βράχια είναι αμμώδης και ρηχή. Πολλοί κάθονται πάνω στα βράχια για να στεγνώσουν και να ατενίσουν το πέλαγος. Άλλοι επιλέγουν τις ξαπλώστρες και την μουσική του μπαρ λίγο πιο πέρα. Όπως και να έχει είναι μία εμπειρία που αξίζει.

Για το τέλος και για τους πολύ τολμηρούς που διαθέτουν 4χ4 αμάξι αξίζει να επισκεφτείτε το ακρωτήρι των δυο θαλασσών που είναι στο νοτιότερο τμήμα του δεύτερου ποδιού, αλλά θα χρειαστεί να αφήσετε σε ένα σημείο το αμάξι και να περπατήσετε για περίπου 2-3 χλμ σε έναν δύσκολο χωματόδρομο. Το μαγευτικό τοπίο βέβαια θα σας ανταμείψει.

Πάντοτε όταν φτάνει το τέλος των διακοπών κυριαρχούν γλυκόπικρα συναισθήματα: Νιώθεις ευγνωμοσύνη για τα άτομα που γνώρισες από διαφορετικές χώρες με τα οποία συνομιλούσες καθημερινά εξασκώντας τις ξένες γλώσσες που γνωρίζεις, για το γεγονός ότι ξυπνάς και απολαμβάνεις το πρωινό σου μπροστά στην θάλασσα και για τις νυχτερινές βόλτες στην θάλασσα δημιουργώντας ανεξίτηλες εικόνες που σε συντροφεύουν σε όλη σου την ζωή. Πάντως είναι από τις διακοπές που θα θυμάσαι και θα ανυπομονείς να ξαναβρεθείς εκεί του χρόνου. Ιδανικά με την ίδια καλή παρέα, με τους ίδιους γείτονες, με τα ίδια πλούσια γεύματα, με τα ίδια γέλια και τις όμορφες συζητήσεις.

Σύνταξη και φωτογραφίες: Λευκοθέα Πανούσου