Λίγο φως μέσα στο σκοτάδι;

 Το καλοκαίρι έχει φτάσει στο τέλος του, ένα καλοκαίρι που κανείς δεν κατάλαβε πότε πέρασε, μα θα έχουν να το θυμούνται όσοι το έζησαν έντονα, χωρίς άγχος και αυθορμητισμό. 

Στην αντίπερα όχθη όμως, άρχισαν να μας τρομοκρατούν τα ΜΜΕ αυτές τις μέρες για τον ερχομό ενός δύσκολου χειμώνα, χωρίς θέρμανση και με μεγάλη ακρίβεια που άρχισε να διαφαίνεται ήδη από πέρυσι λόγω του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.  Οι τιμές έχουν αυξηθεί κατακόρυφα στο φαγητό, στο ποτό, στην βενζίνη, στα ξενοδοχεία. Οι βόλτες με το αυτοκίνητο, πόσο μάλλον τα μακρινά ταξίδια με οποιοδήποτε μέσο μεταφοράς άρχισαν να αποτελούν πολυτέλεια, κάτι που μας περιορίζει, καθώς θα μπορούμε να ταξιδεύουμε μόνο  νοερά. 

Η έκφραση ‘Κάθε πέρυσι και καλύτερα’ δεν βγήκε τυχαία καθώς κάθε νέα χρονιά κρύβει όλο και περισσότερες δυσάρεστες εκπλήξεις. Επιστρέφουμε σε ολοένα  πιο σκοτεινές εποχές, εποχές που νομίζαμε ότι ανήκουν μόνο στο παρελθόν. Θα κρυώνουμε στο ίδιο μας το σπίτι; Θα αγωνιούμε αν θα έχει ζεστό νερό για μπάνιο; θα περπατάμε σε σκοτεινούς δρόμους; Θα αντικρίζουμε σκοτάδι αντί για φως; Θα είναι κρύα τα μαγαζιά και θα πρέπει να καθόμαστε με τα μπουφάν μας σε εσωτερικό χώρο; Όλα θα είναι πανάκριβα και θα πρέπει να μένουμε «πάλι» σπίτι; Αυτήν την φορά θα μένουμε σπίτι γιατί δεν θα υπάρχει η οικονομική άνεση  και η διάθεση για έξοδο. Ακόμη και στο σπίτι όμως δεν θα νιώθουμε την ίδια ζεστασιά, θα πρέπει να εφοδιαστούμε με θερμοπομπούς και με ό,τι άλλο μπορούμε, ειδάλλως θα νιώθουμε αφιλόξενο  το ίδιο μας το σπίτι. 

Παρόλα αυτά θα βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε το δυσοίωνο μέλλον που αχνοφαίνεται αρκεί να υπάρχουν  δημιουργικές ασχολίες που θα μας εξασφαλίζουν έστω τα προς το ζην.  Σε μία τέτοια εποχή είναι δύσκολο όχι μόνο να ονειρεύεσαι, αλλά και να νιώθεις ό,τι τα όνειρά σου μπορούν να πραγματοποιηθούν στο άμεσο μέλλον. Ο καθένας από εμάς πρέπει να δρα και να κυνηγάει τα όνειρά του ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ώστε να εξελίσσεται διαρκώς. Να μην μετανιώνει για όσα έκανε αλλά για όσα δεν κατάφερε ακόμη να κάνει και να θέτει ως στόχο να τα πετύχει, ώστε να νιώθει αεναώς ζωντανός. 

Σημασία έχει να αντιμετωπίσουμε την δυστοπία για άλλη μία φορά με χαμόγελο, με ανθρώπους που είναι πάντα εκεί στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα και μόλις νιώσουμε ό,τι παρεκτρεπόμαστε από τα όνειρα και τους στόχους μας να βρίσκουμε τον τρόπο να επανερχόμαστε εκεί ακριβώς που πρέπει να είμαστε. 

Σύνταξη και φωτογραφία: Λευκοθέα Πανούσου